Lęki i obawy

Zaczynamy ogarniać bardzo szeroką kategorię, którą nazwałam „Biuro domowe” aby każdy mógł w niej umieścić to, co uważa, że się do niej zalicza. Od razu Wam powiem prawdę – zawsze chciałam i lubiłam mieć posprzątaną tę kategorię, ale nie lubiłam jej sprzątać… bo:

1. Bałam się, że wyrzucę jakiś ważny dokument i będę przeżywać złość na siebie.
2. Rozpocznę, zmotywowana i chętna do pracy… wybebeszę zakamarki z papierów, a potem motywacja spadnie, chęć odejdzie i co… pozostawię te papiery w jeszcze gorszym chaosie. Potem je upchnę, w jeszcze gorsze zakamarki i zostanę z poczuciem winy.
3. Praktyka mówiła, że będę przekładać dokumenty z jednej kupki na drugą kupkę, a to nijak się ma do ogarniania tej kategorii.
4. Szkoda było mi czasu na tą całą papierologię – przecież tyle fajnych rzeczy mogłabym zrobić zamiast tego.
5. Miałam poczucie (prywatną iluzję), że jak ją wysprzątam to może nie będę wiedzieć gdzie co mam, bo przynajmniej w tym chaosie papierów to szybciej się szuka bo są luzem na różnych kupkach.
6. No i stwierdzenie Alberta Einstein’a: „Jeżeli zabałaganione biurko jest oznaką zabałaganionego umysłu, oznaką czego jest puste biurko?” … i jest pytanie czy w ogóle sprzątać;)


Myślę, że nasze przekonania, lęki i obawy na temat tej kategorii mają spory wpływ na to, kiedy i czy w ogóle się zabierzemy do jej porządkowania.
Niekiedy trzeba zacząć od uporządkowania tego, co wewnątrz (głowy i jej przekonań), aby uporządkować to co na zewnątrz, a niekiedy trzeba się zająć tym, co na zewnątrz aby uporządkować to co wewnątrz. Gdy to sobie uświadomimy to można pójść dalej i dowiedzieć się konkretnej i praktycznej wiedzy co i ile musimy przetrzymywać z naszych dokumentów w naszym domowym biurze.

Jestem ciekawa co Ciebie może zatrzymać przed wysprzątaniem tej kategorii?