Sprzątamy kategorię nr 14 „Dzieci”

Pamiętajmy, że pokój dla dziecka jest jego „domem”, przestrzenią, w którym się bawi, przebiera, kształtuje, rozwija, dojrzewa i uczy się także dbania o swoją własność. Nie można o tym zapominać gdy decydujemy się na zminimalizowanie tej kategorii. Od wielu dziecka zależy jak to zrobimy. Dla niemowlaczka to żaden problem, jak jego przestrzeń będziemy ogarniać, ale im starsze dziecko tym bardziej potrzeba innego, mądrego podejścia z rozmowami, wyjaśnianiem i tłumaczeniami- a najlepiej z dawaniem przykładu. Najpierw wymagajmy od siebie pozbycia się nadmiaru, porządku a potem będzie to łatwiejsze w stosunku do dzieci – no chyba, że swoje braki z dzieciństwa załatwiamy kupując dzieciom czy to zabawki czy ubrania. Jeśli dziecko w naszej szafie widzi nadmiar to trudniej od niego wymagać, aby ono trzymało swoje ubrania w ładzie.

Z jednej strony szanujmy granice dzieci oraz ich zainteresowania, pasje… jeśli dziecko kocha malować, to np. może mieć sporą ilość farb, kredek, kartek, tablic na wieszanie arcydzieł ale ma to być poukładane w pudełkach, teczkach, przybornikach.
Z drugiej strony możemy wyznaczać ilość posiadanych rzeczy danej kategorii, np. 1 pudełko na zabawki, 1 półka na pluszaki, 1 pudło gdzie są zbierane zabawki i ubrania do oddania (najlepiej konkretnie powiedzieć dziecku gdzie i dla kogo), itd.

Pamiętajmy! … to od nas zależy czy sprzątanie z dziećmi ich „domu” będzie czynnością, które pójdzie w pokolenia!

Kategoria ta niesie w sobie wiele pytań. Zgadza się, że w pewnym wieku – to i zużyta guma balonowa się dziecku przyda i chce ją schować… a rodzice już sił nie mają, bo dla dziecka WSZYSTKO jest ważne albo najważniejsze na świecie od kamyczka/listka znalezionego na spacerze po pudełeczko po Danonku.
Ja nie mam idealnego rozwiązania… nawet to, co napiszę może nie przynieść pomocy – tak bywa z tą kategorią, bo dotyczy też własności lub poczucia własności dzieci. Oczywiście, że łatwiej jest gdy dziecko od początku uczy się ogarniania, ale nawet to w okresie dojrzewania i chęci posiadania przez młodego człowieka poczucia sprawczości i postawieniu na swoim – może nie pomóc.

…więc zachęcam, aby:

1. Najlepiej z dzieckiem zorganizować to, co ma – wg wspólnie określonych kategorii (na początku podzielić to na kategorie a potem wspólnie wykorzystać pudła, które już ma; albo wspólnie kupić pudła czy kosze, szafki, teczki, segregatory na rysunki, woreczki na kamienie, patyczki) – jest to informacja, że szanujemy, że to jest dla niego ważne – a z drugiej strony możemy przedstawić co wg nas mógłby oddać, wyrzucać. Pamiętajcie, że nas wychowywano (szczególnie dziewczynki) „metodą zawstydzania” – postarajmy się nie robić tego naszym dzieciaczkom.

2. Pomimo wszystko: rozmawiać, tłumaczyć, dawać przykład! Słuchać, dlaczego dziecko chce to zostawić – a potem to weryfikować i rozmawiać i, albo zostawiać albo wspólnie wyrzucać bo nie zostało spełnione to, na co się umówiliśmy.

3. Informować, że dane przygarniane rzeczy przez dziecko mogą być wyrzucane – jeśli nie będzie się nimi bawić lub będą wyrzucane bo są śmieciami (wspólnie kupić ładny kosz na śmieci).

4. Trzeba szanować granice dziecka ale trzeba je też wychowywać – niekiedy nie da rady inaczej bo to niebezpieczne, bo piaskownicy czy zoo w domu zrobić się nie da i wszystkich patyków też z parku nie pomieścisz. Jeśli jest to dla Was trudne to najpierw możecie wkładać do pudełka na przechowanie na określony czas (niekiedy wystarczy mieć pudło zamykane przy koszu na śmieci w kuchni pod zlewem).

Czekam na Wasze pomysły i propozycje:)

Sprzątanie dziecięcego pokoju może być sporym wyzwaniem, zwłaszcza  gdy mamy do czynienia z dużą ilością zabawek, ubrań i innych potrzebnych rzeczy, a wiadomo dla dziecka wszystko jest ważne i potrzebne (ale. o tym już piałam powyżej)😃. Oto parę kroków, które mam nadzieję pomogą:

1. Przygotowanie

* Zbierz materiały: Worki na śmieci, kosze do segregacji (np. na zabawki, ubrania, śmieci), ściereczki, odkurzacz, mop, pojemniki na zabawki.

* Zaangażuj dziecko – oczywiście w zależności od wieku dziecka sprzątasz jego pokój lub poproś je o pomoc (dawaj konkretne zadania do wykonania bo to może je zmotywować i dać poczucie sukcesu). Dzięki temu dziecko uczy się porządku i odpowiedzialności. 

2. Segregacja

Rozpocznij od przeglądnięcia wszystkich rzeczy w pokoju, albo skupiając się na konkretnych podkategoriach:

* Zabawki i gry: Podziel zabawki na te, które zostają, do oddania/sprzedaży i do wyrzucenia (uszkodzone). Posegregowane zabawki umieść w odpowiednich miejscach – w pojemnikach, na półkach lub w koszach. Postaraj się uporządkować je według kategorii (np. klocki, pluszaki, lalki).

* Ubrania: Przejrzyj szafę i szuflady, oddziel rzeczy, które dziecko przestało nosić lub z których wyrosło. Uporządkuj je – posortuj na te codzienne, szkolne i sezonowe. Włóż rzadko używane ubrania np. w górne części szafy.

* Książki, przybory: Uporządkuj książki i przybory szkolne, sprawdzając, czy nie ma uszkodzonych rzeczy, które można wyrzucić.

3. Sprzątanie: odkurzanie, mycie powierzchni, podłóg, itd…

4. Organizacja

* Pojemniki i kosze: warto zainwestować w pojemniki i kosze na zabawki oraz akcesoria, co ułatwi utrzymanie porządku.

* Etykiety: onacz pojemniki, aby dziecko wiedziało, gdzie odkładać różne kategorie przedmiotów (np. „klocki”, „pluszaki”, „książki”).

* Półki i szuflady: uporządkuj półki i szuflady, dbając o to, aby dziecko miało łatwy dostęp do rzeczy, których najczęściej używa.

… zasada jest jedna prosta a zarazem bardzo trudna – dziecko uczy się przez modelowanie więc jeśli chcemy, aby dla dziecka naturalne było sprzątanie i nieprzechowywania już niepotrzebnych rzeczy to potrzebny jest przykład😊.